Çocukluğum İzmir Tepecik (şimdiki adı Yenişehir) de geçti. Sokak numaramızı dün gibi hatırlıyorum. 1149 sokak, ama kapı numaramız dağarcığımdan silinmiş. Oturduğumuz evin taraçası vardı. Hem çamaşırlarımızı asıyorduk, hemde tarhanalarımızı kurutuyorduk. Annem ve komşuları reçellerin üzerine kar beyaz tülbentler örtüp güneşte yapıyorlardı. Afet, Saadet, Sevim, Ergül ablalarım. Neler öğrendim sizlerden. İnşallah ilerde bu yazdıklarımı okuma şansınız olur. Hepinizi çook seviyorum.
Neyse tarhana beni nerelere götürdü. Şimdi mercimekli pirinç pilavıma dönebilirim.
Hep karbonhidrat ağırlıklı olduğu için yapılanlar, pirinç pilavına yeşil mercimek ekledim (derin dondurucuda önceden haşladığım birer yemeklik poşetlediğim malzemeler hep vardır). Pirincimi soğuk su ve tuzla ıslatarak bir saat beklettim. Önce arpa şehriyeyi kavurdum, sonra suyunu ekleyip, su kaynayınca pirinci attım. Yeşil mercimeği, doğranmış dereotunu, maydonozu ve kuruttuğum reyhanı ekledim. Baharat olarak karabiber ve köri ekledim. Çok yakıştılar birbirlerine. Denerseniz beğeneceğinizi umuyorum.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder